Leven met pubers in huis is redelijk hilarisch: ze vinden jou een bejaarde, zijn voortdurend hun oortjes en andere elementaire zaken kwijt en zijn van mening dat jouw generatie het volledig heeft verziekt voor die van hen. Mijn pubers hebben een flinke attitude, om het maar eens zo te zeggen.En dat is okay, want zij zijn zichzelf nog aan het vormen en aan het ontdekken en daarvoor moet je uitspraken durven doen.Helaas zijn er ook een hoop volwassenen die nog steeds een attitude hebben: ze geven anderen de schuld van alles, voelen zich compleet slachtoffer en ventileren ongenuanceerde uitspraken onder het mom van vrijheid van meningsuiting.Ik kies liever voor gratitude.Elke dag dankbaar zijn voor de mooie dingen in je leven, de dingen die goed gaan, de dingen waar je blij mee bent, zorgen ervoor dat je je dag op een fijne manier start.Waar kies jij voor?